« آواي رودکوف» خود را به اخلاق حرفه‌اي روزنامه‌نگاري پايبند مي‌داند و مبناي فعاليت اين سايت بر سه اصل « بيطرفي » ، «دقت » و « انصاف » استوار است.

      
کد خبر: ۲۹۳۸۸
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۹ - ۲۲:۴۸
در گفتگوی آوای رودکوف با «حمیده مجیدی» روانشناس و درمانگر تخصصی کودک و نوجوان بررسی شد:
والدینی که دچار جابه جایی نقش ها هستند کودکان و نوجوانان بیمار تربیت میکنند یعنی پدر نقش مادر و مادر نقش پدر را بازی کند......
پایگاه خبری آوای رودکوف:فرزند پروری یا همان پرورش کودک، فرایند تقویت و حمایت از پیشرفت فیزیکی، عاطفی، اجتماعی و فکری فرزند از نوزادی تا بزرگسالی است. پرورش به جنبه‌های رشد و نمو و تربیت کودک منهای رابطه ژنتیکی با پدر و مادر توجه دارد.

پرورش کودک یکی از مهم‌ترین مباحثی است که همه والدین باید اطلاعات و مهارت‌های مورد نیاز در آن را به دست بیاورند. از تشویق کودک برای کار در مدرسه و ورزش گرفته تا مدل‌سازی ارزش‌ها در سنین رشد کودک همه و همه مباحث مربوط به فرزند پروری هستند.

در این میان والدین تاثیر به سزایی بر زندگی فرزندان خود می‌گذارند. بنابراین اگر قصد دارید به تقویت مهارت‌های فرزند پروری خود بپردازید، همواره به یاد داشته باشید که کودکان در هر زمینه‌ای مانند شما عمل می کنند و از الگوی رفتاری شما تبعیت می‌کنند. بنابراین این که چه می‌گویید مهم نیست مهم این است که چگونه عمل می‌کنید.
 

در همین راستا و به منظور آشنایی بیشتر با این مقوله گفتگوی کوتاهی با «حمیده مجیدی» کارشناس ارشد روان شناسی؛روانشناس و درمانگر تخصصی  کودک ،نوجوان و مشاور مدرسه" انجام داده ایم که حاوی نکات مهمی است.
 
چه تعریفی از فرزند پروری دارید؟ و  اشاره ای داشته باشید به انواع مختلف سبک‌های فرزند پروری ....

 فرزند پروری فعالیتی پیچیده است و شامل بسیاری از رفتارهای اختصاصی می شود که هر یک از والدین به طور جداگانه و یا با جلب مشارکت یکدیگر از  مهارتهایی استفاده می کنند تا رفتار کودک خود را تحت تاثیر قرار دهند والدین معمولا سعی می کنند از این سبک ها و روش ها برای کنترل و اجتماعی کردن  فرزندانشان استفاده کنند ...
 
 پس با این مقدمه کوتاه ،وارد مبحث جذاب و پیچیده انواع سبک و روش فرزند پروری می شویم موضوعی که در اتاق درمان اصلی ترین فیلتر برای تشخیص مشکل کودکان و نوجوانان است.
 
قبل ازاینکه به انواع  سبک یا روش ها  بپردازم اجزاء هر روش فرزند پروری را اشاره میکنم

جزء اول:. پاسخدهی والدین ....،منظور این است که والدین چه اندازه ،گرم، حمایت کننده ،و متعهد هستند

جزء دوم،: توقع والدین ..منظور این است که والدین چه توقعاتی دارند از فرزندان و میزان کنترل گری آنها چه اندازه است
 
 والدین را بر اساس دو محور پاسخ دهی و سطح توقع می توان به چهار دسته تقسیم نمود محور اول شامل دو زیر گروه می شود:
 
گروه اول والدینی هستند که دارای سطوح بالای پاسخ دهی هستند .
 
این والدین نسبت به نیازهای کودکان خود حساس هستند و نه تنها قادر به شناسایی نیازهای کودکان خود در هر شرایطی هستند بلکه توانایی ارائه پاسخ متناسب با شرایط را دارند.
 
 گروه دوم والدینی هستند که دارای  سطوح پایین پاسخ‌دهی هستند این والدین نه می توانند نیازهای فرزندان خود را تشخیص دهند و نه توانایی پاسخ دهی مناسب به نیازهای کودکانشان را دارند

 محور دوم یعنی توقع والدینی نیز شامل دو زیر گروه می شود...

 گروه اول شامل والدینی می‌شود که دارای سطوح بالای توقع والدینی  هستند و سعی می‌کنند که در فعالیت‌های کودکانشان مداخله کرده و آنها را کنترل کنند.
 
و گروه دوم والدینی هستند که دارای سطوح پایین توقع  هستند این والدین دخالتی در فعالیت کودکانشان نشان نمی‌دهند و کنترل کمتری را روی کودکانشان اعمال می کنند.
 
 فرزند پروری سختگیرانه اولین گزینه انتخابی برای معرفی است
 
 در این روش والدین تنبیه کننده، محدود کننده،و  متوقع هستند در حالیکه پاسخ دهی آنان به نیاز کودکان در کمترین میزان قرار دارد این والدین فرزندانشان را وادار می کنند تا از آنها اطاعت کنند و به آنها احترام بگذارند آنها برای فرزندانشان محدودیت و کنترل شدید وضع می کنند با آن ها تبادل کلامی ناچیزی دارند .معتقدند که فرزندانشان باید بدون هیچ توجیه مطیع صرف باشند . گاهی حتی متوسل به تنبیه جسمانی می شوند

نتیجه سبک دیکتاتوری یا سختگیرانه چه می تواند باشد؟

کودکان این والدین اغلب از نظر اجتماعی به طور ناشایست رفتار می کنند هنگام مقایسه اجتماعی مضطرب می شوند در آغاز فعالیت شکست می‌خورند و مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند. این شیوه کودکان را گوشه گیر، ترسان و فاقد حس استقلال می‌کند کودکانی دمدمی مزاج، تحریک پذیر، کم جرات عصبانی و بیش از اندازه پرخاشگر می شوند .
 
  والدین این گروه از محیط های ساخت دار و بسیار منظم با قوانین صریح و مشخص استفاده می کنند این والدین دو گروه هستند والدین غیر سختگیر، والدین سخت گیر.

 والدین غیر سختگیر بدون تحمیل قدرت یا استبداد از قدرت خود استفاده می کنند و کودکان را هدایت می کنند.
 
 والدین سخت گیری  که از شیوه‌های تحمیلی و زورگویی شدید استفاده می‌کنند.
 
 فرزندپروری مقتدرانه دومین و بهترین روش

 در این شیوه والدین کودکان را به استقلال تشویق می کند اما برای آنها محدودیت هایی هم قائل می‌شوند و عملکرد آنها را کنترل میکنند این والدین هم در محور پاسخگویی هم در محور  توقع نمرات بالایی دارد بین میزان پاسخ دهی و میزان کنترل و توقع آنها تعادل وجود دارد والدین مقتدر به قدری که پاسخگو هستند و نسبت به نیازهای کودکان شان حساس،، به همان میزانی که  توقع دارند فرزندان خود را کنترل می‌کنند .

 قاطعیت دارند ولی خواسته خود را تحمیل نمی کنند زورگو نیستند این والدین تبادل یا ارتباط کلامی فراوان با فرزندان خود دارند و آنها را حمایت می‌کنند  آنها از روش های انضباطی حمایت کننده و غیر تنبیهی استفاده می کنند.

نتیجه سبک فرزندپروری مقتدر  چه خواهد بود؟

کودکانی که والدینشان از روش مقتدرانه استفاده می کنند اغلب رفتار اجتماعی شایسته ای دارند آنها دوست دارند که متکی به خود باشند لذت ها و خواسته‌های خود را به تعویق بیاندازند با همسالان خود کنار بیایند و عزت نفس ,بالایی دارند شیوه فرزندپروری مقتدرانه قاطعانه بوده ولی منطقی، گرم ،پرورش دهنده، و همراه با محبت است .
 
این روش  بیش از سایر روشها به اجتماعی شدن کودک کمک می‌کند پس بهترین روش میباشد
 
 فرزند پروری اغماض گرانه یا بی توجه

 این والدین غیر پاسخگو و بی توقع هستند آنها خود را با زندگی فرزندانشان درگیر نمیکنند ،طرد کننده، غافل و نادیده انگار هستند .

و نتیجه این نوع سبک چه خواهد بود؟

 کودکان والدین بی توجه احساس می کنند که سایر جنبه های زندگی والدینشان مهم تر از خود آنها آنهاست از نظر اجتماعی این کودکان رفتار شایسته ای ندارند کنترل ضعیفی روی خود دارند و نمی توانند مستقل باشند، انگیزه پیشرفت ندارند.
 
 این والدین نسبت به فرزندانشان بی تفاوت هستند و روش آنها پرهیز از پذیرش مسئولیت و صدور مجوز انجام هر کاری به فرزندانشان است پس  فرزندان آنها معمولاً طغیانگر،  پرخاشگر، تکانشگر و از لحاظ اجتماعی نالایق هستند.
 
 فرزند پروری سهل گیرانه چهارمین شیوه

 این والدین در زندگی فرزندان خود خیلی دخالت می‌کنند ولی ممنوعیت و محدودیت اندکی برای آنها قائل می شوند در واقع آنها بیش از حد پاسخگو هستند این والدین اغلب اجازه می دهند که فرزندانشان هر کاری می خواهند انجام دهند و راه خود را بروند  آنها غیر سنتی و آسان گیر هستند نیازی به رفتار بالغانه ندارند.

 عوارض و نتیجه این سبک چیست؟

،نتیجه این شیوه فرزند پروری کودکانی با عدم توانایی در کنترل رفتار است چراکه والدین این گونه کودکان به رشد همه جانبه کودک توجهی ندارند.

 آزادی بیان و خودمختاری افراد در این روش اصل است و والدین تنها به استدلال و توجیه بسنده می کنند نبودن انضباط در خانه با پرخاشگری اجتماعی هم بستگی دارد و این نیز به نوبه خود باعث طرد از سوی همسالان  می شود.
 
 شایان ذکر است که بسیاری از این والدین در نهایت رفتار والدین سختگیر را به خود می گیرند این گروه از والدین را  می‌توان در دو زیر گروه جای داد.
 
 والدین دموکراتیک که کاملاً آسان گیر بوده و حس وظیفه شناسی توجه و تعهد بیشتری نسبت به فرزندانشان دارند والدین که هیچ گونه کنترلی را برای کودکانشان جایز نمی دانند.
 
کدام والدین فرزندانی بیمار یا ناتوان تربیت می کنند؟

 با توجه به انواع روشهای فرزند پروری متوجه می شویم  که هر دسته از والدین به جز آنهایی که می توانند به نیاز کودکان پاسخ داده و توقع همچنین کنترل معقولی بر رفتار آنها داشته باشند ،در عمل فرزندانی بیمارتربیت می کنند

والدین سخت گیر انسانهای حقیر،والدین سهل گیر فرزندانی ضعیف و بدون اعتماد به نفس،و والدین اغماض گر یا بی توجه فرزندانی سردرگم و یاغی تربیت می کنند .

موفقیت در فرزند پروری شامل چه فاکتورهایی است؟

برای موفقیت در فرزند پروری  نیازمند برنامه و طرح کارآمد هستیم.

نیازمند دانش در زمینه نیاز کودکان در سنین تحول هستیم.

فرزندپروری مستلزم آرامش در خانواده است.

فرزند پروری در عقیده بیشتر روانشناسان یک شغل است و تداخل  آن با شغلی دیگر ،آن را با مشکل جدی مواجه می کند.

و گزینه آخر اینکه خانواده چهار مولفه دارد تا این مولفه ها به صورت اساسی و روانشناختی تحقق نیابد فرزندپروری کیفیت لازم را نخواهد داشت.

چهار مولفه پدر،مادر،تشکیل خانواده،و رابطه که هرکدام از این مولفه ها نیازمند توضیخ تخصصی می باشد.
 
چه کتابی را شما برای خانواده ها معرفی و مفید می دنید؟

"مادر کافی "نویسنده،جی اُ فراست
 
و سخن آخر:

والدین ناهماهنگ نیز محصولات یا کودکان بیمار تولید می کنندیعنی یک والد موافق یک والد مخالف کار کودک است.
 
والدینی که اختلالات روانی دارند فرزندانی بیمار تربیت می کنند

والدین غایب ،یعنی یک یا دو والد مدام به هر دلیلی در زندگی کودک حضور ندارند و این یعنی بالابردن ریسک آسیب پذیری کودکان.

والدینی که دچار جابه جایی نقش ها هستند کودکان و نوجوانان بیمار تربیت میکنند یعنی پدر نقش مادر و مادر نقش پدر

و گزینه اخر والدین نابالغ هستند که متاسفانه در جامعه ما زیاد هستند یعنی از پختگی کافی برخوردار نیستند،امادگی ازدواج و  فرزندپروری ندارند.

پس توصیه ما این است که قبل از ازدواج مشاوره پیش از ازدواج ،و قبل از فرزند آوری از روانشناس کمک بگیرید و اگر از این مراحل گذشتید و دارای فرزند هستید در اولین فرصت به روانشناس مراجعه کنید تا تشخیص بدهد چه سبکی دارید و در ادامه مسیر تربیت فرزند به شما کمک کند.
 
قسمت دوم  این گفتگو در بخشهای بعدی این پایگاه خبری منتشر خواهد شد...

 

نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
انتشار یافته: ۱
سهیلا شاکری اصل
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۲:۴۴ - ۱۳۹۹/۰۹/۲۰
0
0
عالی بود ، خانم مجیدی عزیز دوست و همکار گرامی تشکر از توضیحات مفید شما
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: