آوای رودکوف:حسین قدیانی در وطن امروز نوشت: نخستین نوشته‌ام در سال جدید را به پیروی از صفحه یک امام زمانی آخرین شماره «وطن‌امروز» در سال 94، با این دعا آغاز می‌کنم که ان‌شاءالله 95، سال ظهور امام زمان‌مان باشد. نه به عبارتی، که به هر عبارتی، ریشه تمام مشکلات ابنای آدم، ناشی از «غیبت ولینا»یی است که تا نیاید گره از کار بشر وا نشود. باز هم پرستوها برگشتند و زمین، بهار خود را دید اما اینها نبود که غم و غصه ما! باورم هست باید تجدید نظر اساسی کنیم در انتظاری که می‌کشیم. این راه و رسمش نیست! بخصوص در مقوله انتظار باید «انقلابی» عمل کنیم! و انقلابی فریاد برآوریم که «اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا صلواتک علیه و آله و غیبه ولینا و کثره عدونا و قله عددنا و شده الفتن بنا و تظاهر الزمان علینا».
***
مثل معروفی است که به حرمت قلم، حالا خیلی بازش نمی‌کنم اما معروف است در همان مثل که طرف گفت: «تو حالا همین را که زاییدی بزرگ کن، بعدی پیشکش!» حضرات در همین برجام اولی مانده‌اند، بد هم مانده‌اند، آنوقت دم از برجام 2 می‌زنند! حالا همین اولی را توضیح بدهید، دومی پیشکش!
آری! برجام هر چند در روی کاغذ هم نامتوازن و در اغلب بندها مضر به حال منافع ملی تنظیم شده، لیکن می‌بینیم که دشمن آمریکایی در میدان عمل حتی به همین «وعده‌های کاغذی» هم اندک التفاتی ندارد. تحریم مهم و درست و درمانی را که برنمی‌دارد هیچ، هر چند روز یک بار کلکسیونی رنگارنگ از تحریم‌های جدید را وضع می‌کند!
این خبر را که مختص همین روزهای اخیر است بخوانید تا معلوم شود حق با کیست؟ خمینی بت‌شکنی که آمریکای جلاد و بدعهد را «شیطان بزرگ» می‌خواند یا این حضرات جاهل نسبت به خصومت خصم که توهم زده‌اند دشمنی حتی در مایه‌های آمریکا را نیز می‌توان با ابزار دیپلماسی تبدیل به دوست کرد؛ «دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا در مجموع 6 شرکت و 2 فرد را به بهانه‌های موشکی و آنچه دور زدن تحریم‌ها نامیده، اضافه کرده به فهرست تحریم‌های قبلی.
همچنین وزارت دادگستری آمریکا علیه 7 تن از اتباع ایرانی به بهانه آنچه حمله سایبری 3 سال پیش به سدی در شمال نیویورک و همچنین ده‌ها بانک خواند، اعلام جرم کرد.
لورتا لینچ، دادستان کل آمریکا در کنفرانس خبری ادعا کرد اقدامات این 7 ایرانی ده‌ها میلیون دلار خسارت به بار آورده است. با این حال مسؤول دایره سایبری و عملیات ویژه اف‌بی‌آی آمریکا در اظهاراتی متناقض گفت: «این حملات، فعالیت سد را مختل نکرده اما از آن جهت مهم است که توانایی هکرهای ایرانی را در دسترسی به سیستم‌های کنترل صنعتی آمریکا نشان می‌دهد.» واشنگتن همچنین احمد شیخ‌زاده، مشاور نمایندگی کشورمان در سازمان ملل را به بهانه کمک به برنامه موشکی ایران در فهرست یکجانبه تحریم‌ها قرار داد و بازداشت کرد».
بگذریم که آمریکا زمستان سال گذشته نیز در تصمیمی که استثنائا از سوی مقامات دستگاه دیپلماسی کشورمان «نقض خود برجام»-و نه ناقض روح برجام!- خوانده شد، 11 شخص و شرکت ایرانی و خارجی را تحریم و به موازات این اقدام، محدودیت صدور ویزای آمریکا را علیه مسافران به ایران برقرار کرد.
خب! این همان برجام و پسابرجامی است که آقایان بابت آن ده‌ها بار به ملت ایران تبریک گفتند و البته شاکی شدند از ملت که چرا متأثر از این آفتاب تابان، مثلا جشن خیابانی راه نینداختند! آفتاب تابان! زرشک! همان روز تصویب برجام، شگفتا! بازار «دیدید گفتیم» گرم شد که «دیدید گفتیم می‌توان به نتیجه مذاکره با آمریکا خوشبین بود!» اولا عدم خوشبینی به نتیجه مذاکره با آمریکا قبل از آنکه سخن ما اصحاب نقد یا حتی سخن بزرگان باشد، ریشه در مکتب خمینی بت‌شکن دارد.
5 روز دیگر یعنی 19 فروردین سالروز قطع رابطه آمریکا با ایران است که اتفاقا از ناحیه طرف آمریکایی یعنی آقای کارتر در سال 59 حادث شد. چه بود واکنش امام بزرگوار ما اما؟
جانم به این سخن که فرمودند: «اگر کارتر در عمر خود یک کار خیر کرده باشد، همین قطع رابطه است»!
طرفه حکایت اینجاست که ما در انقلابی بودن به گرد پای امام هم نمی‌رسیم! ما فقط می‌گوییم که به این دلیل آرمانی و آن دلیل اتفاقا مادی و دنیوی، خوشبین به نتیجه مذاکره با یانکی‌ها نیستیم لیکن امام بزرگوار ما قطع رابطه آمریکا با ما توسط کارتر را تنها کار خیر او در تمام عمرش می‌خواند! و باز هم طرفه حکایت اینجاست که اگر ما یک کلام می‌گوییم «مرگ بر آمریکا»، خمینی کیلومترها جلوتر از ما، معتقد است: «حتی اگر در تمام آمریکا مسجد بسازند و بالای گلدسته‌ها شعار الله‌اکبر قرار بدهند، هیچ وقت شعار «مرگ بر آمریکا» را فراموش نکنید، چون آمریکا «شیطان بزرگ» است. از خدا می‌خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه‌تنها از کعبه مسلمین که از کلیساهای جهان نیز ناقوس «مرگ بر آمریکا» را به صدا درآوریم». ثانیا عدم خوشبینی به نتیجه مذاکره با آمریکا بدان سبب نیست که فکر کنیم امکان توافق با آمریکا وجود ندارد.
من از ساحت ملت غیور و شهیدپرور ایران عذر می‌خواهم و قبلش استغفرالله می‌گویم اما بنا اگر بر کوتاه آمدن دائمی از اصول و ارزش‌ها باشد، حتی با حرامزاده‌های اسرائیلی هم می‌توان توافق کرد! مثلا در برجام 6! اینکه از منظر خمینی و خامنه‌ای، یعنی از منظر عقل، به نتیجه مذاکره با آمریکا خوشبین نباید بود، هرگز به آن دلیل نیست که نشود با کاخ سفید به یک توافق رسید! از قضا، شعار اگر این باشد که «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» معلوم است توافق، امری کاملا ممکن و شدنی است.
لذا اینکه بزرگان بارها و بارها فرمودند به نتیجه مذاکره با آمریکا خوشبین نیستند، نه از آن رو بود که نشود با آمریکایی‌ها مثلا به یک برجامی رسید! بحث سر فرجام این برجام بود! بحث سر همین بدعهدی‌ها بود! بحث سر «خسارت محض» بود! که تحریم‌ها برداشته شود اما فقط روی کاغذ! که قرار باشد هیچ خبری از هیچ تحریم دیگری با هیچ بهانه دیگری نباشد اما فقط روی کاغذ! «من خوشبین نیستم به نتیجه مذاکرات» یعنی تو بخصوص با این دست‌فرمان عاری از عقل «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» حتما برای ما یک توافقکی می‌آوری لیکن آمریکا حتی به همین هم وفای به عهد نخواهد کرد! و سرت را کلاه خواهد گذاشت! که می‌بینیم دارد می‌گذارد! حال این است حال و روز برجام، آنوقت حضرات برمی‌دارند با ما سخن از برجام 2 و 3 می‌گویند! این در حالی است که تجربه همین برجام فعلی دارد به ما می‌گوید که حق با خمینی بود و خامنه‌ای. در مذاکره با «شیطان بزرگ» خیری نیست! این عنوان «دور جدید تحریم‌ها» که هر چند روز یک بار، به قول اهالی اینترنت «به‌روزرسانی» می‌شود، با عرض معذرت از اصحاب مذاکره، یعنی اینکه یانکی‌ها این عزیزان را «ساده» فرض کرده‌اند!
لیکن نظام مقدس جمهوری اسلامی که فقط خلاصه در این مردمان دیپلمات نمی‌شود! در اینجا فرض است بر نظام که ناظر بر این همه عهدشکنی طرف آمریکایی یعنی نقض مکرر روح و جسم برجام، هم حساب را کف دست دشمن بگذارد، هم حساب را کف دست دشمن‌دوستان! به جد بر این باورم اگر با یک اقدام انقلابی، کلاه دشمن را هر چه زودتر از سر حضرات دیپلمات برنداریم، لاجرم کلاه برجام، علاوه بر صنعت هسته‌ای، بر تار و پود همه ارکان این نظام الهی فروخواهد رفت. امروز می‌گویند موشک می‌خواهیم چکار، فردا در برجام شماره نمی‌دانم چند خواهند گفت اصلا امام اشتباه کرد انقلاب کرد! فی‌الحال آقایان باید فهمیده باشند که آن‌طور که ادعایش را داشتند «دیپلمات» نبودند! و آن‌طور که ادعایش را داشتند «دیپلماسی» بلد نبودند! لغو شدن تحریم فقط روی کاغذ، صدالبته نشان‌دهنده اوج بدعهدی دشمن است اما این هم هست که جایی از کار آقایان، اشکال جدی داشت!
آنجا که برخلاف پند و اندرزهای خمینی بت‌شکن، آمریکا را نه «شیطان بزرگ» بلکه «دوست بزرگ» تصور کردند! بفرمایید! این هم جواب آمریکای مؤدب و باهوش! شما سیمان ریختید در قلب رآکتور اراک، او اما به تحریم‌های قبلی، مواردی را هم اضافه کرد! اولی سر زا رفت! برجام 2 پیشکش آقایان! اینجا «قانون» حاکم است! اینجا جز «دولت» که گویی با «اقتصاد» قهر است، کسی با کسی قهر نیست که دم از «آشتی ملی» می‌زنند! آشتی با آمریکا جواب نداد! «کشتی برجام» آنچه زیاد دارد «سوراخ» است! وقتی آمریکا، به جای صدقه، تحریم جدید کف دست حضرات می‌گذارد، یعنی به جای «کدخدا»، چشم باید به «خدا» باشد! به خدا، به روح خدا، به همین ملت، به همین نسل جوان آماده و جویای نام و به «کار». گفت: «برو کار می‌کن، مگو چیست کار!»
