روشهای مقابله با دعواهای فیزیکی خواهر و برادر در خانه

پایگاه خبری آوای رودکوف - روان حامی : بچه‌ها به طور ذاتی نمی‌دانند چگونه مذاکره کنند و به توافق برسند. وقتی ناراحت، عصبی، یا آزرده می‌شوند، گاهی اوقات دعوا را به برخورد فیزیکی تبدیل می‌کنند. اگر مهارت‌هایی را که برای کنترل احساساتشان نیاز دارند به آنها نیاموزیم و اگر مسیر مذاکره و توافق را به آنها نشان ندهیم، ممکن است همچنان به برخوردهای فیزیکی برای یافتن مسیر خود ادامه دهند، وظیفه ماست که به بچه‌ها بیاموزیم چگونه مخالفت‎های خود را حل کنند به صورتی که از نظر اجتماعی قابل قبول باشد.
راه حل‌ها

وقتی کودکان به طور فیزیکی دعوا می‌کنند فوراً آنها را از هم جدا کنید و به دو اتاق مجزا بفرستید تا برای مدتی در آنجا باشند و آرام بگیرند، وقتی هر دو آرام شدنند آنها را در یکجا بنشانید و گفت و گویی را بین آن دو ترتیب دهید تا مشکل حل شود.

آن دو را وادار کنید تا با فاصله از هم بنشینند. به آنها بگویید هر وقت مشکلشان حل شد می‌توانند از جایشان بلند شوند. ابتدا، می‌توانید به آنها جهت بدهید. به مرور زمان یاد خواهند گرفت که چگونه خودشان با هم مذاکره کنند و به توافق برسند.

به کودکان بگویید که تا یک ساعت نمی‌توانند با هم بازی کنند. آنها را در اتاق‌هایی جداگانه نگه دارید. در این مدت به هیچ یک از آنها اجازه ندهید تلویزیون تماشا کنند و یا مشغول بازی‌های ویدویی شوند. اولین پاسخ آنها احتمالا به این صورت خواهد بود: «چه عالی دیگر دلم نمی‌خواهد با او بازی کنم». اما پس از یک ساعت بازی خسته کننده به تنهایی، احتمالا دوستان بهتری برای هم خواهند شد.

از کودک مهاجم بخواهید یکی از کارهای روزمره خواهر یا برادری که صدمه دیده است را انجام دهد، مثلا مرتب کردن رخت خواب او و یا بیرون بردن زباله‌ها. روش دیگر این است که از قبل مقداری جریمه نقدی برای کودک مهاجم در نظر بگیرید، مثلا ۱۰۰۰ تومان. مسلما کودکی که صدمه دیده، پول را دریافت می‌کند.

از کودکان بخواهید با کمک شما توافق نامه‌ای بین خود امضا کنند. دقیقاً توضیح دهید که چه چیزهایی غیرقابل قبول است و مجازات زیرپا گذاشتن مفاد قرارداد چیست. کودکان را وادار کنیدتا توافقنامه را امضا کنند و آن را در محلی قابل دید در اتاق خود بچسبانند. در مواقع ضروری، بر اساس مجازاتهای توافق شده عمل کنید.

همیشه تصور نکنید کودکی مقصر است که دیگری را می‎زند. بعضی اوقات قربانی خواهر یا بردارش را به حد جنون تحریک کرده، اذیت کرده یا مورد سوءاستفاده قرار داده است. گرچه هیچگاه درست نیست که کودکی دیگری را کتک بزند اما وظیفه شماست که از اذیت‌های پیشت صحنه‌ای که کاسه صبر فرزندتان را لبریز می‌کند آگاه باشید. اگر متوجه شدید چنین مسئله‌ای در مورد آنها صادق است، بر اساس نوع رفتارشان با آنها برخورد کنید.

سعی کنید لحظاتی را بیابید که آن دو رتفاری مناسب با هم دارند. با توجه مثبت، آنها را به ادامه این کار تشویق کنید. وقتی فرزندانتان بدون دعوا با هم بازی می‌کنند، چنین تحسینی را به کار ببرید: «خوشحالم که شما بچه‌ها از بازی با هم لذت می‌برید». وقتی همه چیز خوب پیش می‌رود توجه مثبت شما آنها را تشویق می‌کند تا رفتار مثبت شان را ادامه دهند.

اگر فرزندانتان دائم دعواهای فیزیکی دارند این امر نشانه‌ی وجود مشکلی بزرگتر است. بهتر است با مشاور یا درمانگر خانواده مشورت کنید. مشکل است که بتوانید این مسئله را به تنهایی حل کنید. از کمک خواستن نهراسید. کمک خواستن نشانه‌ی مهم بودن کودکان و روابط آنها برای شماست.